Powrót na Front Ufortyfikowany Łuku Odry-Warty! :) Tym razem obiekt, który - szczerze mówiąc - zawsze pomijałem... Położony ok. 2km od Mostków, z dala od innych obiektów FF-OWB... Wydawał się mniej atrakcyjnym celem wyprawy... ;) Tego lata przekonałem się, jak w wielkim błędzie byłem! Obiekt łatwy do odnalezienia: można do niego dotrzeć polną drogą, przejezdną dla aut osobowych. Schron zachowany w bardzo dobrym stanie, nie zachował się jedynie pancerz 403P9, a kopuła 35P8 zachowała się w części (o niej w następnym poście!).

Ponadto Pz. W. 677 to idealny przykład konstrukcji określanej w katalogu obiektów jako B1-26**, potocznie znanej jako Ersatz B1-Kleinstwerk. Zadanie, które stało przed załogą rzeczonego schronu było, delikatnie mówiąc, karkołomne: obiekt wypełniał lukę w obronie pomiędzy Pz. W. 671 (511) a Pz. W. 691 (512), której szerokość wynosiła prawie 4km! Jego budowa była skutkiem decyzji podjętej w 1937r. o wstrzymaniu prac na FF-OWB. Była to ciekawa konstrukcja, której kontrowersyjny kształt wymuszony był przez niewielki budżet.

Kopuła 35P8 nie miała na FF-OWB szczęścia... Mimo zastosowania jej w kilku konstrukcjach w żadnej praktycznie nie przetrwała... Najlepiej zachowanym egzemplarzem na MRU jest właśnie ten z Pz. W. 677. Został przez saperów potraktowany dosyć "delikatnie" - stal pozyskano tnąc kopułę palnikami równo z płaszczyzną betonu. Dzięki temu duża część pancerza zachowała się, w tym kęs zawierający dwa z sześciu otworów strzelniczych oraz otwory na optykę. Było to możliwe dzięki modernizacji w 1944r., kiedy od przedpola otoczono kopułę betonowym kołnierzem, co zmieniło obiekt w schron ognia bocznego. U podstawy pancerza można zaobserwować elementy jego montażu. Kopuła 35P8 była odchudzoną wersją kopuły 20P7. Lepiej zachowane egzemplarze można obejrzeć m.in. na Galinde-Stellung lub Giżyckim Rejonie Umocnionym.

Zajrzyjmy do środka! Ersatz Kleinstwerk był konstrukcją, której bliżej było do definicji Stand'u niż do Werk'a. Z pewnością nie było to dzieło samowystarczalne, a zdolne do walki okrężnej jedynie teoretycznie. Cały schron ograniczał się do kilku pomieszczeń. Do obiektu można było dostać się przez dwa wejścia. Prowadziły one do bloku wejściowego, w którym nie uświadczymy dołów pułapek. Blok pełnił również rolę śluzy gazoszczelnej. Z bloku wejściowego mogliśmy dostać się do największej izby - była to dość przestronna izba załogi. W jej ścianach przetrwały dwie tarcze, tzw. "skrzynki", w tym jedna w całkiem dobrym stanie. Przestronność była jedynie pozorna: znajdowały się tu prycze dla załogi oraz drużyny wypadowej, łącznie 24 sztuki! Z bloku wejściowego natomiast możemy przejść do dwóch pomieszczeń:

1. Wartowni, w której znajdowało się stanowisko obrony wewnętrznej ("skrzynka" się ostała) oraz zewnętrzna strzelnica karabinowa z płytą stalową 403P9 (dziś pozostała po niej jedynie wnęka...).
2. Śluzy gazoszczelnej prowadzącej do szybu i stanowiska bojowego w kopule 35P8.

Obiekt bywa zalewany, wody wówczas przybywa do wysokości kilkunastu centymetrów. Jakiś czas temu Pz. W. 677 został zaopiekowany przez lokalne władze (?). Stąd duża część schronu jest wysprzątana. Niestety mocno zaśmiecony jest szyb kopuły. Nadgorliwość opiekunów miała skutek w pomalowaniu elewacji zieloną ahistoryczną farbą. Mam wrażenie, że takiej źle pojętej "renowacji" zostało poddane również wnętrze: nie zobaczymy tam ani jednego napisu eksploatacyjnego! Być może nigdy nie zostały one naniesione?...

Metryczka:

*Lub MG 34 - stanowisko w wartowni nosi ślady modernizacji (?). Patrz zdjęcie.

Galeria: