Dobrym sposobem na zarażenie znajomych gorączką fortyfikacji jest zabranie ich do Pz. W. 743. Obiekt znajduje się bardzo blisko drogi oraz leśnego parkingu. By do niego dotrzeć nie trzeba się przedzierać przez gęste chaszcze a jego lokalizacja nie nastręcza trudności. Natomiast był to duży obiekt posiadający trzy kondygnacje, zachowany w dostatecznym stanie, kryjący w sobie tajemnicę. Eksploracja obiektu dostarcza pewnej dawki adrenaliny.

Na zewnątrz schronu widać największe zniszczenia spowodowane akcją pozyskiwania stali z pancerzy. Ze schronu usunięto co większe pancerze, m.in. kopuły 2P7, 20P7, czy 424P01. Eksplozje musiały być silne, bo przemieściły górną kondygnację.

Wejdźmy na pierwszą i najwyższą kondygnację. Mimo dużych zniszczeń, które dotknęły najmocniej właśnie tą kondygnację można tu znaleźć kilka interesujących pomieszczeń i pozostałości po wyposażeniu. Zachowała się kazamata z płytą stalową 7P7 oraz izby pogotowia i załogi. Duża część tej kondygnacji jest zasypana całkowicie gruzem.

Zejdźmy na 2. kondygnację. Można tego dokonać poprzez magazyn podręczny, który znajdował się pod kopułą 2P7. Ta i najniższa kondygnacja zachowały się w Pz. W. 743 najlepiej. Można tu podziwiać całą gamę pomieszczeń socjalno-technicznych schronu.

Czas na ostatnią - trzecią kondygnację. Tutaj nasza ostrożność musi być szczególnie wzmożona, ponieważ znajduje się tutaj niczym niezabezpieczony szyb o głębokości 17m i średnicy 5m. Jak wskazuje J. Sadowski* szyb ten miał być elementem systemu podziemnego i łączyć Pz. W. 743 z Pz. W. 741. Szyb jest całkowicie pusty i zejście na dół możliwe jest jedynie za pomocą lin. Na dole znajduje się krótki korytarz.

Metryczka:

Galeria:

*J. Sadowski, "Od Pz. W. 746 do Pz. W. 750, czyli Grupa Warowna >>Nettelbeck<<. Perły fortyfikacji MRU (cz. 8.)" [w:] Odkrywca, nr 8 (163), sierpień 2012, s. 58.