Dzieło wzniesione przez Prusy w latach 1854-1858, pierwotnie jego zadaniem była obrona portu oraz Twierdzy od strony zachodniej. W takiej formie, jako nowopruskie dzieło o charakterze wieżowym, Fort był budowlą przeznaczoną dla piechoty oraz lekkiej artylerii. Stąd też jego charakterystyczna konstrukcja przypominająca rzymski Zamek Świętego Anioła.

Centrum Fortu stanowi trójkondygnacyjna rotunda z tarasem otoczonym krenelażem. Pierwotnie na tarasie wzniesiony był kawalier służący obserwacji. W ścianach bocznych rotundy umieszczone zostały otwory strzelnicze dla piechoty oraz lekkich dział. Fort nieustannie, co było typowe dla XIXw., modernizowano. Jedną z pierwszych modernizacji było przebudowanie wału otaczającego Fort, w który wkomponowano nowe remizy artyleryjskie oraz magazyny broni i amunicji. Wał w kształcie pięcioboku otoczony był przez dwie fosy wodne, które zostały zasypane na przełomie wieków.

Fort nigdy nie wziął udziału bezpośrednio w walce. Natomiast pośrednio w walce wykorzystywany był kilkukrotnie. Do dzieła doprowadzony był prąd , łącza telefoniczne oraz tory kolejki wąskoszynowej. W latach 30. XXw. kawalier został przebudowany i w 1937r. na szczycie reduty zamontowano stację radarową typu Frey'a. Za zamontowanym radarem do Fortu przywędrowała 9. Kompania 233. Oddziału Artylerii Przeciwlotniczej Kriegsmarine. W czasie II wojny światowej Fort ponadto był punktem szpitalnym.

Po II wojnie światowej dzieło nadal było wykorzystywane przez wojsko - Armia Czerwona uczyniła z niego stanowisko obserwacji powietrznej oraz punkt prognozowania skażeń chemicznych i radioaktywnych.

Warto przeczytać: P. Laskowski, "Fortyfikacje Świnoujścia. Przewodnik historyczny z mapą", Warszawa 2013, s. 37-44.

Warto zajrzeć: Fort Anioła