Jeden z najbardziej znanych obiektów Pozycji Trzcielskiej. Wzniesiony na ok. 1,5km od granicy polsko-niemieckiej w 1937r. i wkomponowany w zabudowania Grenzschutzu. Jego zadaniem - jak początkowo wskazywano - była obrona pobliskiego, oddalonego na ok. 720m, mostu na Obrze. Jednak oględziny terenowe oraz badanie mapy z uwzględnieniem taktycznego zasięgu uzbrojenia wynoszącego ok. 300m, wskazują, że zadaniem obiektu była osłona pobliskiego skrzyżowania.
Otwory strzelniczy i obserwacyjny opatrzone były profilem antyrykoszetowym.
Prawdopodobnie to właśnie sprawiło, że zyskał on formę dwukondygnacyjną. Umieszczenie izby bojowej blisko poziomu gruntu nie pozwalałoby skutecznie pokryć ogniem km-u rejonu przeprawy lub skrzyżowania. Schron posiadał ciekawe maskowanie: strop naśladował dwuspadowy dach, dodatkowo pokryty był dachówką. Elewacja bojowa zabudowana była również cegłami. Dolna kondygnacja wykonana była częściowo z cegieł (otynkowanych) i żelbetu, górna z żelbetu. Odporność górnej kondygnacji oscyluje w kategorii D (ok. 50cm grubości). Wejście na górną część schronu możliwe było przez właz chroniony klapą (zachowały się człony zawiasów) - po stalowych klamrach, które nie wytrzymały próby czasu...
Izba bojowa. Wyraźnie widoczny ślad po zamontowanej tu płycie stalowej 422P01. Poniżej widoczny uchwyt, służący zamontowaniu uzbrojenia - MG 34.
Izba bojowa chroniona była przez płytę stalową 422P01. Otwór strzelniczy oraz szczelina obserwacyjna posiadały profil antyrykoszetowy malowany na "czerwono". Uzbrojenie stanowił prawdopodobnie MG 34. W schronie ostała się część mocowania km-u: dwa kątowniki, płaskownik oraz trzpień (patrz zdj.), na który pierwotnie zakładano nakładkę służącą do mocowania km-u. Mogą Państwo obejrzeć taką tutaj: LINK - dzięki autorowi Patje Sloot (DZIĘKUJĘ!/THANK YOU!). Wyposażenie schronu było prawdopodobnie bardzo skromne. Nic nie wskazuje, by schron był odporny na atak chemiczny. W pomieszczeniu bojowym brakuje choćby prostego, grawitacyjnego systemu wentylacyjnego. W zewnętrznej elewacji brak czerpni powietrza.
Obiekt zdaje się był bardzo dobrze zakamuflowany: Wkomponowany był w budynki posterunku Grenzschutzu, z których do dziś pozostały nieczytelne ruiny. Jak wskazują p. T. Czabański oraz M. Kandulski znajdowały się jeszcze tutaj 4 budynki mieszkalne. Prócz rumowiska dosyć dobrze zachowały się umocnienia ziemne, w tym stanowiska dla ckm-ów.
Izba bojowa. Dostanie się tu umożliwiała stalowa klamrowa drabina oraz wykonany w posadzce właz, zamykany stalową klapą.
Konieczna literatura tematu:
G. Urbanek, "System obronny pozycji trzcielskiej (1937-39, 1944) - historia i struktura na tle specyfiki niemieckich linii mobilizacyjnych" [w:] "Ziemia Międzyrzecka: Studia z historii i kultury", red. B. Mykietów, M. Tureczek - Międzyrzecz: Muzeum w Międzyrzeczu, Stowarzyszenie Regionalistów Środkowe Nadodrze, 2008.
T. Czabański, M. Kandulski, "Trzcielska pozycja przesłaniania. Odcinek Trzciel-Pszczew", Poznań 2001.
Metryczka:
Umocnienia:
Tirschtiegelstellung (Pozycja Trzcielska)
Pancerze:
1x 422P01
Uzbrojenie:
1x MG 34
Odporność:
D
Rok budowy:
1937-1939
Galeria:
Elewacja bojowa. Schron zbudowano według nietypowego projektu.
Obraz uzyskany z usługi LIDAR. Skuteczny ogień stanowisko bojowe mogło prowadzić na ok. 320 m. W zasięgu ckm-u znajdowała się więc - nie jak podają rozmaite źródła, przeprawa mostowa nad Obrą, lecz skrzyżowanie dróg.
Obraz uzyskany z usługi LIDAR. Skuteczny ogień stanowisko bojowe mogło prowadzić na ok. 320 m. W zasięgu ckm-u znajdowała się więc - nie jak podają rozmaite źródła, przeprawa mostowa nad Obrą, lecz skrzyżowanie dróg.
