Wracamy do Malczyc nad Odrą! Oprócz charakteryzowanego już na łamach Fortyfikacje schronu nr 117, okolice tej miejscowości skrywają jeszcze jedną arcyciekawą konstrukcję! By ją odnaleźć, należy zejść w dół rzeki i poszukać sąsiada schronu nr 117. Co oczywiste,nasz bohater nosi numer 116 i był schronem bojowym dla dwóch karabinów maszynowych z izbą pogotowia. Wzniesiono go - prawdopodobnie - w 1937 roku. Został ulokowany dosyć blisko rzeki - od jej lewego brzegu dzieli go około 60 m. Stanowiska bojowe Standu natomiast pokrywały ogniem prawy brzeg rzeki. Stanowisk bojowych schron otrzymał, podobnie jak jego sąsiad z numerem 117, dwa i... tu tkwi największa jego ciekawostka.

Add a comment

Tym razem trafiamy nad Odrę w pobliżu niewielkiego miasteczka jakim są Malczyce. Miejscowość znana jest miłośnikom urbexu, ze względu na interesujące pozostałości Fabryki Celulozy. My natomiast udamy się do mniej imponujących gabarytami ruin, ale podejrzewam, że dla wielu z nas bardziej interesujących. Podążając z Malczyc w dół Odry, napotkamy obszar, który przed wojną stanowił niewielką wyspę. Teren ten ograniczała od północy Odra, a od południa jej starorzecze. Na teren wyspy dostać się można było sztucznie utworzoną groblą. Na tym właśnie terenie wzniesiono, prawdopodobnie w 1937 roku, schron bojowy noszący numer 117. Obiekt znajduje się blisko Odry, od jej brzegu dzieli go około 45 m.

Add a comment

Rok 1934 był dla Pozycji Pomorskiej okresem wzmożonej rozbudowy. Na wielu odcinkach, od Starego Osieczna, przez Prusinowo Wałeckie, po Biały Bór, powstało łącznie ponad 200 nowych obiektów1. Na tym etapie w względzie wznoszonych konstrukcji, nastąpiło wyraźne odcięcie od pierwszego etapu budowy pomorskich umocnień z lat 1931-1932. Od 1933 roku Niemieccy projektanci szukali odpowiednich form. Uwidaczniają to szczególnie schrony wznoszone w 1934 roku. Obok skromnych jedno- lub dwuizbowych projektów, przeznaczonych tylko do jednej funkcji, wznoszone były również takie, które łączyły w sobie kilka ról. W jednym obiekcie potrafiono skupić funkcje bojowe, dowódcze, obserwacyjne czy socjalne. Przy czym powstawały nierzadko projekty oryginalne, niepowtarzalne. Takim, nad wyraz interesującym projektem, był schron bojowy dla karabinu maszynowego o ogniu czołowym z izbą dla jednej drużyny De. 35, który dzisiaj wnikliwie obejrzymy!

Add a comment

1935 rok był czasem, w którym w niemieckiej fortyfikacji działo się wiele. Wznoszono kolejne schrony w ramach Pozycji Odry i Pozycji Pomorskiej. Obie linie posiadały już całkiem imponujące nasycenie rozmaitymi obiektami. Szczególnie Pommernstellung, do którego ukończenia jeszcze wiele brakowało, już robił wrażenie! Natomiast centralny odcinek pogranicza z II Rzeczypospolita, pomiędzy Wartą na północy, a Odrą na południu, wydawał się prawie nie zagospodarowany. Niemcy mieli świadomość, że łuk Odry-Warty ma wyjątkową wagę! Rozbudowa umocnień była w tym obszarze konieczna! Budowa zapór hydrotechnicznych ruszyła w 1934 roku. Natomiast wiosną 1934 roku szef dowództwa wojsk lądowych wydał rozkazy, na ich podstawie których, pomiędzy Nietkowicami a Skwierzyną, w 1935 roku miały powstać stosowne obiekty bojowe, chroniące drogi1. Wówczas właśnie powstał skromny, acz ciekawy, projekt schronu dla jednego karabinu maszynowego, zaopatrzonego w garaż dla armaty przeciwpancernej. Jednym z tych stanowisk był, eksplorowane przez nas dzisiaj, Pz. W. 755 (518), Pz. W. 745 (517) i Pz. W. 605!

Add a comment

Okolice Tuczna powalają! Przepiękna przyroda, ciekawa topografia i... fortyfikacje! Odcinek pomiędzy miejscowościami Tuczno (niem. Tütz) - Wałcz (niem. Deutsch Krone) był polem intensywnych działań niemieckiego Ministerstwa Obrony, a przede wszystkim odpowiedzialnej za ten obszar Komendatury w Szczecinku. Odcinek ten uważano za niezwykle wrażliwy i ważny. To tu, już w 1931 roku powstały pierwsze schrony Pozycji Pomorskiej1. Odcinek ten był intensywnie rozbudowywany, zyskując  - jak na realia Pommern-Stellung - imponującą głębokość (np. dla Tuczna pozycja uzbrojeniowa miała zostać urzutowana na 7,5 km!2). Większość miłośników Wału Pomorskiego zna również Grupę Warowną "Strzaliny". Poznając umocnienia w okolicach Strzalin warto wyjść poza Werkgruppe "Galgenberg". Znajdziemy wówczas wiele intrygujących konstrukcji, wzniesionych na rozmaitych etapach rozbudowy Pommern-Stellung. Jedną z nich był niewątpliwie kompanijny schron dowodzenia z izbą bojową dla jednego karabinu maszynowego. Schron ten, wybudowany w 1937 roku, otrzymał sygnaturę Kle. A.B. Był przy tym ciekawym przykładem konstrukcji opartej o projekt Regelbau B1-223!

Add a comment