Pz. W. 865 to chyba jeden z najsłynniejszych obiektów na całym tzw. MRU. Jest to zarazem jeden z najstarszych schronów tej linii umocnień. Łączył on w sobie zamysł leżący u podstaw budowy Linii Niesłysz-Obra z planami wznoszenia FF O-W-B. Posiadał dwie kondygnacje: górną - bojową, o stosunkowo niewielkiej kubaturze oraz dolną - techniczno-socjalną, o bardzo dużej powierzchni. Zbudowano go w czasie kiedy nie utrzymywano symetrii pomiędzy kondygnacjami.

Zdjęcia poniżej ukazują górną kondygnację od zewnątrz, jak widać duża jej część była mocno wyeksponowana, w szczególności elewacja wejściowa. Ponadto stropodach dolnej kondygnacji tworzył na zapolu schronu swoisty żelbetowy plac/rampę, który prawdopodobnie osłonięty był siatką maskującą - mogą na to wskazywać zachowane się gniazda do montażu masztów utrzymujących takową. Uwagę należy zwrócić na stosunkowo słabe uzbrojenie schronu w stosunku do jego wielkości: prócz dwóch MG 08 osłaniających wejścia, załoga dysponowała jedynie dwoma MG 34 w kopule pancernej 20P7. Tak duży obiekt otrzymał tak "skromne" uzbrojenie, ponieważ miał otrzymać stanowiska detaszowane (które zresztą otrzymał: były to Pz. W. 866 i Pz. W. 867).

Czas zajrzeć do środka górnej kondygnacji (postarałem się zachować podział na górną i dolną kondygnację, choć wiem, że nie zawsze było to możliwe - zniszczenia poczynione przez saperów zrobiły swoje). Na górną kondygnację można było dostać się dwoma wejściami, które bronione były przez strzelnice osłonięte płytami stalowymi 10P7. Co ciekawe obie płyty osłaniały jedną izbę bojową, która ponadto pełniła rolę łącznika pomiędzy blokiem wejściowym a resztą pomieszczeń górnej kondygnacji. Praktycznie żadna z izb tejże nie przetrwała w całości. Potężne eksplozje uczyniły zeń poskręcany, miejscami mocno nieczytelny przekrój pionowy. To na tej kondygnacji znajdziemy jeden z słynnych symboli FF O-W-B: odciśniętą w żelbecie datę wzniesienia obiektu: "1935/36". Natkniemy się też na częściowo zachowane pancerze: pocięte palnikami płyty stalowe 10P7.

Zejdźmy na dolną kondygnację Pz. W. 865! Jest to stosunkowo najlepiej zachowana część całego obiektu! Oś wyznaczały dwa korytarze komunikacyjne łączące się w centralnej części kondygnacji. Kubatura tejże części schronu była o wiele większa niż wyższej, a pomieszczenia miały przeznaczenie techniczno-socjalne. Pozostałości w poszczególnych izbach nierzadko pozwalają na identyfikację funkcji tychże.

Na koniec warto wspomnieć, że ten potężny, intrygujący w formie B-Werk jako jeden z nielicznych na całym FF O-W-B uczestniczył w czynnej walce. Jego zdobycie zajęło 35. DP Gwardii z 4. KP Gwardii 8 Armii Gwaryjskiej... kilkanaście minut...

Metryczka:

Galeria: