Aktualności

O podróży do Otmuchowa myślałem już długo... W okolice tego miasta przyciągały mnie trzy konstrukcje o dość intrygującej urodzie, a ponadto owiane nimbem tajemnicy... Będąc okazyjnie we Wrocławiu, postanowiłem - "raz kozie śmierć" - jadę do Otmuchowa - "przecież to blisko" I tak po 1,5h jeździe zawitałem nad Jezioro Otmuchowskie - sztucznie utworzone na Nysie Kłodzkiej zalewisko, wzniesione w latach 1928-1933 jako zbiornik zaporowo-retencyjny (niem. Staubecken Ottmachau lub Ottmachauer See). Na jego wschodnim brzegu, w miejscu gdzie wypływa zeń rzeka, Niemcy zbudowali zaporę oraz elektrownię. Nieopodal niej, na północnym brzegu Nysy, znajduje się niewielki las, w nim zaś odnalazłem trzy rzeczone schrony!

Dziś prezentuję pierwszy z nich. Na temat całej trójki rzeczonych konstrukcji krąży wiele mitów... Mam nadzieję, że nie powielę żadnego z nich Ukazywany przeze mnie jednosektorowy schron ognia bocznego został prawdopodobnie wzniesiony w roku 1933. Już zewnętrzne oględziny ujawniły pewne podobieństwo do obiektów realizowanych w ramach instrukcji "Stellungsbau" z sierpnia 1930 roku. Poniższe zdjęcia uwidaczniają też niewielkie rozmiary stanowiska oraz nietypowy kształt elewacji bojowej. Płyta stalowa zatopiona została w żelbecie, który otacza ją i tworzy charakterystyczną ramę. Betonowy okap o obłym kształcie przypomina fragment zwalonego drzewa. Cała konstrukcja przysypana została solidnie ziemią, spod której - oprócz elewacji bojowej - wyeksponowana była od strony zapola jedynie ściana boczna, w której umieszczono wejście. Zamykane ono było stalowymi drzwiami z wyłazem lub bez. W pobliżu (Unter)standu jeszcze dziś odnaleźć można kilka betonowych osłonek dla posadzonych tu przez Niemców dla kamuflażu drzew.

Wejście do środka schronu jest obecnie bardzo utrudnione: wnętrze zalane jest sporą ilością wody i błota. Udało mi się jedynie dotrzeć na próg izby bojowej. Także układ dwóch pomieszczeń, z których składał się obiekt, odpowiada instrukcji "Stellungsbau" z 1930 roku. Otwór wejściowy prowadził do niewielkiego przedsionka spełniającego również rolę śluzy gazoszczelnej. Z niego załoga mogła przedostać się, pokonując najpierw drzwi dwudzielne, a następnie gazoszczelne, do pomieszczenia bojowego. Izba ta wydaje się standardową o rozmiarach ok. 250x200x190 [dł. x szer. x wys. cm]. Pełniła ona rolę bojową oraz - w bardzo ograniczonym stopniu - socjalną. Główne uzbrojenie - MG 08 - umieszczony był na stoliku, ten zaś na żelbetowej ławie w kształcie litery "T". Płyta stalowa stanowiła praktycznie całą ścianę czołową. W rzeczonym schronie przytwierdzona była do charakterystycznego obniżenia w stropie. Taki zabieg wymuszały wymiary płyty. Oprócz uzbrojenia załoga miała tu do dyspozycji telefon - na zdjęciach widoczne są kotwy, na których był on zawieszony oraz kreślenia ołówkiem, które miały pomóc w jego montażu. Obieg powietrza zapewniały przewody napowietrzające i odprowadzające powietrze. Na ścianach schronu dostrzec można napisy eksploatacyjne, niestety ząb czasu odcisnął na nich swój ślad...

Metryczka:

Galeria:

*Za pomoc dziękuję Dariusz Pstuś/4 Historie!

===============================
Jeśli chcesz - wesprzyj mnie - https://patronite.pl/Fortyfikacje
===============================