Santok ze strategicznego punktu widzenia przez wiele wieków odgrywał ważną rolę: szlak łączący Wielkopolskę z Pomorzem Zachodnim, przeprawa przez Noteć mającą tutaj swe ujście do Warty. W latach 30. i Niemcy postanowiły wzmocnić tu granice. Na odcinku Zantoch powstało kilkanaście schronów w ramach Netzestellung włączonej następnie w ramy Pommernstellung. Poniżej zdjęcia jednego z ciekawszych oraz lepiej zachowanych - w wyniku pozyskiwania pancerzy w latach 50. XXw. cały odcinek ucierpiał bardzo mocno. Był to obiekt dowódczo-bojowy.

By spełniać swoją funkcję zyskał dogodną lokację. Izba bojowa z płytą stalową 7P7 osłaniała przeprawę przez Noteć oraz przebiegającą poniżej linię kolejową, a uzbrojenie w wartowni z płytą stalową 403P9, prócz elewacji wejściowej, mogło osłaniać szosę łączącą Santok z Gorzowem.

Mimo działań saperów w latach 50. schron zachował się w dość dobrym stanie. Dzięki temu można tu obejrzeć ogółem cztery pomieszczenia: izbę bojową, do której można było dostać się przez śluzę z izby pogotowia, która w tym przypadku podzielona była na trzy pomniejsze izby (ich granice wyznaczają ślady po ściankach działowych), blok wejściowy oraz wartownię. Ani płyta stalowa 7P7, ani 403P9 się nie ostały, natomiast przetrwały wszystkie tarcze ze strzelnicami karabinowymi 57P8. Na ścianach można wypatrzeć napisy eksploatacyjne.

Metryczka:

Galeria: