Zajrzyjmy nad Odrę! ?? W poszukiwaniu kolejnych wyjątkowych obiektów zatrzymać się gdzieś pomiędzy wsią o wdzięcznej nazwie Wielobłota, a  Tarnawą! Przed II wojną światową w tym miejscu znajdowała się przeprawa promowa. Stąd podrzędna leśna droga, którą tu możemy się dostać jadąc z Łazów na północ, zyskała utwardzoną porządnym brukiem nawierzchnię. Dolina Odry, ukształtowana przez siły przyrody, ma w tym miejscu rozległą formę. Terasa zalewowa na lewym brzegu rzeki ma szerokość ok. 200 m. Od południa ogranicza ją niewysokie zbocze krawędzi terasy. Właśnie to wyniesienie postanowili wykorzystać Niemcy, planując przebieg nadodrzańskich fortyfikacji. Decyzje o ufortyfikowaniu tego miejsca zapadły prawdopodobnie bardzo wcześnie... Prezentowany dziś przeze mnie obiekt został prawdopodobnie wybudowany... w 1925* roku! Jest więc Unterstand N. 5 [VI/87], występujący również pod numerem 673, perełką! Z tego okresu bowiem przetrwało niewiele konstrukcji. Ukrycie miało stanowić miejsce schronienia i wypoczynku żołnierzy walczących w obronie przeprawy promowej.

Izba wypoczynku. Na ścianach widoczne elementy systemu wentylacyjnego. Po prawej od wejścia pozostałości kabli telefonicznych.

Projekt ukrycia - jak gros wczesnych umocnień powstałych na przełomie lat 20. i 30. XX wieku - był bardzo prosty. Schron składał się z dwóch pomieszczeń. Pierwszym z nich był przedsionek o szerokości 1 m i długości 1,6 m. Stanowił quasi śluzę gazową. Nie znajdziemy tu żadnych elementów systemu wentylacyjnego. Drugim i ostatnim pomieszczeniem była izba wypoczynku o wymiarach 3 na 4 m. Oba pomieszczenia miały wysokość 1,9 m. Wyposażenie ostatniego pomieszczenia było raczej skromne. Uwagę należy zwrócić na to, iż schron - przynajmniej teoretycznie - przygotowany był na walkę chemiczną. Na jego wyposażeniu znajdował się prawdopodobnie gazoszczelny zawór nastawny 3ML.01** Ponadto obiekt posiadał wyjście ewakuacyjne. Na wewnętrznej ścianie znajdziemy napis eksploatacyjny "Notausgang". Zastosowano tu proste rozwiązanie: luk wyjściowy ulokowano na elewacji tylnej schronu, tuż obok wejścia do schronu. Światło wyjścia ewakuacyjnego było zamurowane w zewnętrznej i wewnętrznej płaszczyźnie ścian i pokryte tynkiem. Widoczne jest to szczególnie na tylnej zewnętrznej ścianie Unterstand-u nr 673: kolor starzejącego się tynku wyróżnia się wobec reszty żelbetu ściany (patrz: zdjęcia). Nieskomplikowany również był strop, wzmocniony jedynie stalowymi dwuteownikami, pozbawiony blach przeciwodpryskowych.

Izba wypoczynku. Po lewej kable telefoniczne. po prawej pozostałość po gazoszczelnym zaworze nastawnym 3ML.01.

Już w dobie rozbudowy Oder-Stellung schron jawił się jako nieprzystosowany do nowych wymagań. Przeszedł on modernizację, którą datować możemy na ok. 1938 rok. W jej wyniku ukrycie otrzymało drzwi stalowe 14P7 oraz zmodyfikowano jego system wentylacyjny i dostosowano do nowszych filtrowentylatorów. Otrzymał wówczas czerpnię powietrza w elewacji wejściowej oraz wyloty wewnątrz. W ramach modernizacji powstała również betonowa schodnia zapobiegająca zalewaniu schronu. Należy pamiętać, że z pewnością na wyposażeniu schronu znajdował się także telefon. Do dziś na ścianach można obejrzeć resztki kabli telefonicznych. Wiele wskazuje, że załoga miała do swej dyspozycji również piecyk - wskazuje na to zawór zamykający przewód dymowy. I on znalazł się tu prawdopodobnie w 1938 roku.

Metryczka:

Schron bierny nr 673
(Unterstand nr 673)
Umocnienia: Pozycja Odry (Oder-stellung)
Odcinek: Zabór (Saabor)
Pancerze: 1x 14P7
Uzbrojenie: --
Odporność: ?
Rok budowy: 1925*

Galeria:

*Za cenne informacje na temat schronu dziękuję Dariusz Pstuś/4 Historie

**Więcej o nim poczytasz tutaj: http://hauba.pl/gazoszczelny-zawor-nastawny-3ml-01-rosettenschieber-3ml-01/

===============================
Jeśli chcesz - wesprzyj mnie - https://patronite.pl/Fortyfikacje
===============================