Aktualności

Szczegóły
Kategoria: Między wojnami
Odsłony: 347

Architekci planujący linię umocnień, a następnie nadzorujący jej budowę, starają się oprzeć ją o przeszkody naturalne. Konkretne decyzje dotyczące budowy kolejnych odcinków danych fortyfikacji, poprzedzone są zazwyczaj długotrwałymi badaniami terenowymi oraz dyskusją, ich ślady do dziś widoczne są w dokumentacji1. Podobnie było w przypadku Pozycji Pomorskiej. Jej umocnienia mocno wrastały w urozmaicony topograficznie teren. W jej przebiegu wykorzystano liczne rzeki, jeziora i tereny podmokłe. Każde spore jezioro samo w sobie stanowiło poważną przeszkodę: jego forsowanie z marszu było niemal niemożliwe. Wymagało od przeciwnika odpowiedniego przygotowania, te zaś łatwo było zakłócić stosunkowo niskim kosztem. Przeszkoda wodna w postaci jeziora pozwalała nierzadko radykalnie zmniejszyć nasycenie obiektami bojowymi. Wystarczyło, wykorzystując sprawnie kształt linii brzegowej, wzmocnić linię niewielką liczbą konstrukcji. Cenne w oczach projektantów stawały się wówczas półwyspy, przewężenia, groble. To na nich lub w ich pobliżu, wyrastały kolejne schrony. Nad taką - niezwykle poważną przeszkodę wodną - trafiamy dzisiaj. Było nią Jezioro Ciemino. Na jego zachodnim brzegu w 1935 roku niemieccy projektanci wznieśli zaledwie cztery schrony bojowe2! Wśród nich znajdziemy eksplorowany przez nas dzisiaj schron bojowy dla karabinu maszynowego z izbą dla jednej drużyny, o sygnaturze Zm. 8.

Add a comment

Szczegóły
Kategoria: Między wojnami
Odsłony: 389

Ci z Was, którzy regularnie czytają moje skromne artykuły, wiedzą że odcinkiem Pozycji Pomorskiej, który szczególnie sobie upodobałem, jest ten, który rozciąga się na północ od Szczecinka. Przyciąga on stanem zachowania schronów, topografią, przyrodą. Natomiast: czy to właśnie tam odnajdziemy jeden z najlepiej zachowanych obiektów “Pommernstellung”? Otóż nie... Jedno z najlepiej zachowanych stanowisk znaleźć możemy dosłownie na przeciwległym biegunie pozycji. W miejscu, gdzie Pozycja Pomorska zazębiała się z Frontem Fortecznym Łuku Odry-Warty. Od Czechowa - miejscowości położonej na wschód od Gorzowa Wielkopolskiego - do okolic Krzyża Wielkopolskiego, rozciągała się interesująca, obecnie mało znana linia fortyfikacji - “Netzeanschlußstellung”. Umocnienia te były przedłużeniem “Pommernstellung”. Ich powstanie datuje się na 1937 rok. Właśnie tam, w pobliżu Czechowa, znajduje się arcyciekawy obiekt, którym jest schron bojowy dla dwóch karabinów maszynowych z izbą pogotowia o sygnaturze Zw. 4a. Obiekt ten w moich oczach pretenduje do miana najlepszego w dwóch kategoriach: stanu zachowania oraz opieki nad nim.

Add a comment

Szczegóły
Kategoria: Między wojnami
Odsłony: 584

Wracamy do Malczyc nad Odrą! Oprócz charakteryzowanego już na łamach Fortyfikacje schronu nr 117, okolice tej miejscowości skrywają jeszcze jedną arcyciekawą konstrukcję! By ją odnaleźć, należy zejść w dół rzeki i poszukać sąsiada schronu nr 117. Co oczywiste,nasz bohater nosi numer 116 i był schronem bojowym dla dwóch karabinów maszynowych z izbą pogotowia. Wzniesiono go - prawdopodobnie - w 1937 roku. Został ulokowany dosyć blisko rzeki - od jej lewego brzegu dzieli go około 60 m. Stanowiska bojowe Standu natomiast pokrywały ogniem prawy brzeg rzeki. Stanowisk bojowych schron otrzymał, podobnie jak jego sąsiad z numerem 117, dwa i... tu tkwi największa jego ciekawostka.

Add a comment

Szczegóły
Kategoria: Między wojnami
Odsłony: 938

Tym razem trafiamy nad Odrę w pobliżu niewielkiego miasteczka jakim są Malczyce. Miejscowość znana jest miłośnikom urbexu, ze względu na interesujące pozostałości Fabryki Celulozy. My natomiast udamy się do mniej imponujących gabarytami ruin, ale podejrzewam, że dla wielu z nas bardziej interesujących. Podążając z Malczyc w dół Odry, napotkamy obszar, który przed wojną stanowił niewielką wyspę. Teren ten ograniczała od północy Odra, a od południa jej starorzecze. Na teren wyspy dostać się można było sztucznie utworzoną groblą. Na tym właśnie terenie wzniesiono, prawdopodobnie w 1937 roku, schron bojowy noszący numer 117. Obiekt znajduje się blisko Odry, od jej brzegu dzieli go około 45 m.

Add a comment

Szczegóły
Kategoria: Między wojnami
Odsłony: 1139

Rok 1934 był dla Pozycji Pomorskiej okresem wzmożonej rozbudowy. Na wielu odcinkach, od Starego Osieczna, przez Prusinowo Wałeckie, po Biały Bór, powstało łącznie ponad 200 nowych obiektów1. Na tym etapie w względzie wznoszonych konstrukcji, nastąpiło wyraźne odcięcie od pierwszego etapu budowy pomorskich umocnień z lat 1931-1932. Od 1933 roku Niemieccy projektanci szukali odpowiednich form. Uwidaczniają to szczególnie schrony wznoszone w 1934 roku. Obok skromnych jedno- lub dwuizbowych projektów, przeznaczonych tylko do jednej funkcji, wznoszone były również takie, które łączyły w sobie kilka ról. W jednym obiekcie potrafiono skupić funkcje bojowe, dowódcze, obserwacyjne czy socjalne. Przy czym powstawały nierzadko projekty oryginalne, niepowtarzalne. Takim, nad wyraz interesującym projektem, był schron bojowy dla karabinu maszynowego o ogniu czołowym z izbą dla jednej drużyny De. 35, który dzisiaj wnikliwie obejrzymy!

Add a comment

  1. Pz. W. 755, 745 i 605 (518, 517 i 502)
  2. Tapeta FORTYFIKACJE z kalendarzem na pulpit [LIPIEC 2023]
  3. Pommern-Stellung: Kompanijny schron dowodzenia z izbą bojową dla jednego karabinu maszynowego Kle. A.B.
  4. Tapeta FORTYFIKACJE z kalendarzem na pulpit [MAJ 2023]
  5. Tapeta FORTYFIKACJE z kalendarzem na pulpit [KWIECIEŃ 2023]